26. Więc stałem się dla nich pośmiewiskiem; widząc mnie potrząsają głową.
27. Dopomóż mi WIEKUISTY, Boże mój, wybaw mnie Twoją łaską.
28. Niech poznają, że to Twoja ręka, że to Ty, WIEKUISTY, uczyniłeś.
29. Niechaj oni złorzeczą a Ty błogosław; powstali więc się powstydzą, a Twój sługa będzie się radował.
30. Moi przeciwnicy odzieją się sromotą, jak opończą okryją się swoją hańbą.
31. A ja, mymi ustami, będę wielce wysławiał WIEKUISTEGO i pośród wielu Go chwalił.
32. Bo stanie po prawicy nędznego, by go wybawić od sędziów jego duszy.