22. A Ty, WIEKUISTY, mój Panie, uczyń ze mną według Twojego Imienia, bo błogą jest Twoja łaska; ocal mnie.
23. Gdyż jestem uciśniony i biedny, a me serce zranione jest w moim wnętrzu.
24. Znikam jak cień, co ustępuje; tułam się jak szarańcza.
25. Me kolana gną się od postu, moje ciało wyzbyło się tłuszczu.
26. Więc stałem się dla nich pośmiewiskiem; widząc mnie potrząsają głową.
27. Dopomóż mi WIEKUISTY, Boże mój, wybaw mnie Twoją łaską.
28. Niech poznają, że to Twoja ręka, że to Ty, WIEKUISTY, uczyniłeś.
29. Niechaj oni złorzeczą a Ty błogosław; powstali więc się powstydzą, a Twój sługa będzie się radował.