Księga Psalmów 109:10-20 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

10. Niech jego dzieci będą sierotami, a jego żona wdową.

11. Niech się tułają jego synowie, żebrzą i proszą z dala od swoich ruin.

12. Niech lichwiarz zastawi sidła na wszystko, co do niego należy, i niech obcy zagarną jego pracę.

13. Niech mu nikt nie zachowa łaski i niech nikt się nie lituje nad jego sierotami.

14. Niech jego potomstwo będzie skazane na wytępienie, a w drugim pokoleniu niechaj wygaśnie ich imię.

15. Niech wina jego przodków będzie pamiętaną przez Boga, i nie zostanie zatarty grzech jego matki.

16. Niech będą ustawicznie przed WIEKUISTYM; niech zgładzi z ziemi ich wspomnienie.

17. Dlatego, że nie pamiętał czynów miłosierdzia i prześladował człowieka uciśnionego, biednego, utrapionego w sercu, by mu zgotować śmierć.

18. Umiłował przekleństwo więc niechaj na niego spadnie; nie pragnął błogosławieństwa więc niech się od niego oddali

19. Niech się odzieje przekleństwem jak swoją szatą; niech jak woda wsiąknie w jego wnętrze, i w jego kości jak olej.

20. Niech mu będzie jak płaszcz, którym się okrywa i pas, którym się zawsze opasuje.

Księga Psalmów 109