4. Wspomnij mnie, WIEKUISTY, w zmiłowaniu nad Twym narodem; nawiedź mnie Twoim zbawieniem.
5. Bym oglądał szczęście Twych wybranych, cieszył się radością Twego ludu; chlubił się wraz z Twoim dziedzictwem.
6. Zgrzeszyliśmy, jak i nasi ojcowie, czyniąc nieprawości i niesprawiedliwości.
7. Nasi przodkowie w Micraim nie zważali na Twoje cuda, nie pamiętali mnóstwa Twych łask, i byli oporni nad morzem, nad owym morzem Czerwonym.
8. Ale pomógł im dla Swojego Imienia, aby objawić Swą potęgę.
9. Zatem zgromił morze Czerwone, aż wyschło, i przeprowadził ich przez głębiny jak przez pustynię.
10. Tak wyswobodził ich z ręki nieprzyjaciela, wyzwolił ich z ręki wroga,
11. a wody pokryły ich ciemięzców; ani jeden z nich nie pozostał.
12. I chociaż uwierzyli Jego słowom oraz śpiewali Jego chwałę,