Księga Koheleta 2:1-7 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

1. Więc pomyślałem w swoim sercu: Zatem doświadczę cię radością, rozkoszuj się szczęściem. Ale zaprawdę, i to jest marność.

2. O śmiechu powiedziałem: To szał! A o radości: Do czego ona służy?

3. Zatem obmyśliłem w swoim sercu, by odtąd krzepić winem me ciało; tak jednak, by serce kierowało się mądrością. I abym się chwycił głupstwa, dopóki nie wypatrzę, co by było najwłaściwsze dla synów ludzkich, aby to czynić pod niebem po wszystkie dni ich życia.

4. Wykonałem wielkie dzieła: Pobudowałem sobie domy i zasadziłem winnice.

5. Pozakładałem sobie ogrody, parki i zasadziłem w nich wszelkie owocowe drzewa.

6. Urządziłem sobie stawy wodne, aby zraszać z nich sad porosły drzewami.

7. Nakupiłem sobie niewolników, niewolnice i posiadałem też takich, co byli zrodzeni w domu. Miałem więcej rogacizny i owiec niż wszyscy, którzy byli przede mną w Jeruszalaim.

Księga Koheleta 2