20. Oznajmijcie to w domu Jakóba oraz ogłoście w Judzie tymi słowami:
21. Posłuchaj tego nierozumny ludu, co nie masz serca; który masz oczy a nie widzisz, uszy a nie słyszysz!
22. Czy nie powinniście się Mnie obawiać mówi WIEKUISTY, czy nie drżeć przed Moim obliczem? Tego, co prastarym dekretem ustanowił piasek granicą morza, której nie przekroczy. Wzburzą się fale ale jej nie przemogą, zaszumią lecz nie przekroczą.
23. Ale temu ludowi dostało się serce wyuzdane i krnąbrne, odstąpili oraz odeszli.
24. Nie pomyśleli w swoim sercu: Bójmy się także WIEKUISTEGO, naszego Boga, który swojego czasu daje wczesny i późny deszcz, który strzeże nam wyznaczonych tygodni żniwa.
25. Lecz wasze winy to odwróciły, wasze grzechy odsunęły od was to dobro!