7. Smuci się moszcz, obumiera winna latorośl, wzdychają wszyscy wesołego serca.
8. Przycichła radość przy bębnach, ustała wrzawa ochoczych, przycichła radość przy cytrach.
9. Przy śpiewach nie popijają wina; gorzkim jest napój tych, co jeszcze biesiadują.
10. Zburzono opustoszałe miasto, zamknięty i niedostępny jest każdy dom.
11. Na ulicach słychać ubolewanie nad winem, zamroczyła się wszelka radość i znikła uciecha kraju.
12. W mieście zostało spustoszenie, a bramy są rozwalone w gruzy.
13. Bo tak to musi przyjść pośród ziemi i wśród narodów; tak, jak przy otrząsaniu oliwek, jak bywa z resztką gron, gdy się skończyło winobranie.
14. Zaś tamci podnoszą swój głos i się cieszą, nad morzem się weselą ze wspaniałości WIEKUISTEGO.
15. Dlatego w krainach Wschodu uwielbiajcie WIEKUISTEGO, i na wyspach Imię WIEKUISTEGO, Boga Israela.
16. Z krańca ziemi słyszymy śpiewy: Cześć sprawiedliwym. Ale ja wołam: Zanikam, zanikam, biada mi! Zdrajcy zdradzają oraz przybrali szatę zdrajców.
17. Strach, przepaść oraz zasadzka na was, mieszkańcy ziemi!