13. Bóg nie powstrzymuje swojego gniewu przed Nim ukorzyli się pomocnicy Rahaba.
14. Jakże ja zdołam Mu odpowiedzieć, czy wobec Niego dobrać słowa.
15. Jemu choćbym miał słuszność – nie wolno odpowiedzieć, więc Tego, co mnie potępia, muszę błagać o miłosierdzie.
16. Gdybym Go wzywał oraz gdyby mi odpowiedział – jeszcze nie uwierzyłbym, że wysłucha mojego głosu.
17. Raczej rozsrożyłby się na mnie w burzy i bez przyczyny mnożył me rany.
18. Nie dopuścił abym odetchnął, lecz nasycił mnie gorzkim bólem.
19. Gdybym się udał do siły – oto On mocniejszy; a jeżeli do sądu – kto mnie z Nim sprowadzi na rozprawę?
20. Choćbym miał słuszność – moje własne usta musiałyby mnie potępić, i choćbym się czynił niewinnym – jednak On wykazałby mi przewrotność.
21. Ja jestem niewinny! Co mi po moim życiu? Gardzę moim istnieniem!
22. Wszystko mi jedno, dlatego to wypowiadam: On zgładza zarówno pobożnego, jak i niegodziwego.
23. Gdy Jego bicz nagle zabija, jeszcze urąga rozpaczy niewinnych.
24. Ziemia jest wydana w moc niegodziwych, wzrok jej sędziów też się zakrywa; jeśli On tego nie sprawia – to któż inny?
25. Lecz moje dni przeminęły chyżej niż goniec, przeleciały i nie doznały szczęścia.
26. Przemknęły jak czółna z trzciny; niby orzeł, co spuszcza się do żeru.