Księga Ijoba 41:17-22 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

17. Przed jego szarżą truchleją najdzielniejsi, a kiedy orze fale tracą ducha.

18. Jeśli go ktoś zaczepi – ani oręż się nie ostoi, ani lanca, dzida, czy harpun.

19. Żelazo uważa za słomę, a mosiądz za zbutwiałe drzewo.

20. Nie spłoszy go strzała z łuku; a kamienie procy zamieniają się przy nim w źdźbła.

21. Niby źdźbła są też maczugi i drwi sobie ze świstu lancy.

22. U spodu ma zębate skorupy, nimi zatacza ślad po mule.

Księga Ijoba 41