7. Swoich oczu nie odwraca od sprawiedliwego; nawet przy królach sadza ich na tronach, zostają tam na wieki oraz bywają wywyższeni.
8. A kiedy są skuci w pęta, lub omotani więzami niedoli,
9. daje im poznać ich sprawy i ich występki że wzrosły.
10. Wtedy otwiera im ucho, aby przyjęli przestrogę oraz każe im się odwrócić od niecności.
11. Jeżeli Go słuchają i Mu służą – spędzają w szczęściu swoje dni oraz swe lata w rozkoszy.
12. Jeśli zaś nie są posłuszni – wtedy przechodzą pod miecz i giną z powodu braku poznania.
13. Bo jako obłudni w sercu, burzą się w gniewie i nie wołają do Niego nawet kiedy ich wiąże.
14. Dlatego ich dusza wydana jest na śmierć od młodości, a ich życie między duchowymi nierządnikami.
15. Lecz nędzarza ocala z jego nędzy i w ucisku otwiera im ich ucho.
16. Tak i ciebie może wyciągnąć z paszczy niedoli; więc zamiast ciasnoty twym udziałem byłaby przestrzeń, zaś twój stół zastawiony pełnią tłustości.
17. Ty jednak napełniłeś się sądem niegodziwego i dlatego mocno cię trzymają i sąd, i wyrok.
18. Kiedy nadchodzi żar, niech cię swoim nadmiarem nie skusi do urągania; ani niech cię nie uwiedzie wielkość daru.
19. Czyżby Bóg miał cenić twoje bogactwo? Ani złoto, ani żadna siła mienia nic dla Niego nie znaczą.