Księga Ijoba 29:6-18 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

6. Gdy moje stopy kąpały się w śmietance, a skała przy mnie wylewała potoki oliwy.

7. Kiedy z bramy wychodziłem na miasto, a na rynku stawiano moje krzesło.

8. Widząc mnie, młodzi się ukrywali, a sędziwi podnieśli się i stali.

9. Przywódcy powstrzymywali swe mowy, przykładając rękę do swoich ust.

10. Milkły głosy władców, a ich język przylegał im do podniebienia.

11. Tak, ucho co mnie słyszało – było szczęśliwe; a oko, które mnie widziało – dawało mi świadectwo.

12. Bo wybawiałem strapionego, który wołał i sierotę, za którą nikt się nie ujmował.

13. Do mnie przychodziło błogosławieństwo dla tego, co się tułał oraz rozweselałem serce wdowy.

14. Przyodziałem się w sprawiedliwość; zdobiła mnie niby płaszcz, zaś mój wyrok był jak korona.

15. Byłem okiem dla ślepego i nogą dla chromego.

16. Byłem ojcem ubogich, a sprawę nieznanego mi – badałem.

17. Kruszyłem szczęki krzywdziciela i wydzierałem zdobycz z jego zębów.

18. Wtedy uważałem: Skonam w mym gnieździe, a me dni rozmnożę niczym piasek.

Księga Ijoba 29