17. Mój występek opieczętowany jest w woreczku, a kara za moją winę zaszyta.
18. Zaprawdę, jak się kruszy góra podczas upadku, jak się usuwa skała ze swojego miejsca,
19. jak woda wydrąża skały i fale spłukują grunt ziemi tak nadzieje człowieka wniwecz obracasz.
20. Pokonujesz go na zawsze i odchodzi, przeobrażasz jego oblicze i go puszczasz.
21. Gdy jego dzieci cześć zyskują – on jest tego nieświadom; a kiedy są w poniżeniu – on na nie nie uważa.
22. Póki żyw tylko nad nim samym boleje jego cielesna natura, tylko nad nim samym smuci się jego dusza.