1. Zatem Ijob odparł, mówiąc:
2. Wy zaprawdę, czy wy jedynie jesteście ludźmi, i z wami umrze mądrość?
3. Ja także mam rozum jak wy, nie jestem od was gorszy; i komu nie są znane podobne rzeczy?
4. Stałem się pośmiewiskiem dla własnego przyjaciela, ja, który wzywając Boga, byłem wysłuchiwany; jestem pośmiewiskiem, ja, sprawiedliwy, nieskazitelny.
5. Pogarda nieszczęściu – tak należy uważać według wyobrażeń szczęśliwca; pchnięcie tym, którym się chwieje noga!