18. Zaś z pozostałych długości wzdłuż linii poświęconej zatem co przylega do uświęconej daniny, to znaczy dziesięć tysięcy ku wschodowi i dziesięć tysięcy ku zachodowi plon tego będzie służył na utrzymanie dla miejskich rolników.
19. Kto jest w mieście rolnikiem ze wszystkich pokoleń israelskich ten ma to uprawiać.
20. Cała zatem danina wynosi: Dwadzieścia pięć tysięcy na dwadzieścia pięć tysięcy; na poświęconą daninę odłączycie czworobok, razem z posiadłością miasta.
21. Zaś pozostałe należy do księcia, po obu stronach poświęconej daniny i posiadłości miejskiej, wzdłuż owych dwudziestu pięciu tysięcy daniny, aż do granicy wschodniej; a ku zachodowi wzdłuż dwudziestu pięciu tysięcy, aż do granicy zachodniej; równolegle do udziałów pokoleń to należy do księcia. A poświęcona danina wraz ze świętym Przybytkiem będzie w ich środku.
22. Zarówno posiadłość Lewitów, jak i posiadłość miasta, ma się znajdować w środku własności księcia, między granicą Judy, a granicą Binjamina – to ma należeć do księcia.
23. A pozostałe pokolenia: Od strony wschodniej do zachodniej – Binjamin, jeden dział.
24. A przy granicy Binjamina, od strony wschodniej, ku stronie zachodniej – Szymeon, jeden dział.
25. A przy granicy Szymeona, od strony wschodniej, ku stronie zachodniej – Issachar, jeden dział
26. A przy granicy Issachara, od strony wschodniej, ku stronie zachodniej – Zebulun, jeden dział.
27. A przy granicy Zebuluna, od strony wschodniej, ku stronie zachodniej – Gad, jeden dział.
28. A przy granicy Gada, ku stronie południowej, na prawo, granica pójdzie od Thamar aż do wód Meryba–Kadesz, a następnie aż do potoku wpadającego do wielkiego morza.
29. Oto ziemia, którą rozdzielicie jako dziedziczną posiadłość pomiędzy pokolenia Israela; te są ich działy – mówi Pan, WIEKUISTY.
30. Zaś takie są zewnętrzne strony miasta: Po stronie północnej – cztery tysiące pięćset łokci rozciągłości.
31. A bramy – według imion pokoleń israelskich: Trzy bramy ku północy: Brama Reubena, jedna; brama Judy, jedna; brama Lewiego, jedna.