Księga Ezechiela 22:1-10 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

1. I doszło mnie słowo WIEKUISTEGO, głosząc:

2. A ty, synu człowieka, czy chcesz skarcić, czy chcesz skarcić to krwiożercze miasto? Więc mu objaw wszystkie jego obmierzłości.

3. Powiedz: Tak mówi Pan, WIEKUISTY, do miasta, co wylało u siebie krew, aby się zbliżył jego czas; które robiło u siebie bałwany, by się skalać:

4. Przez twoją krew, którą wylałeś, popadłeś w winę i skalałeś się zrobionymi bałwanami. Przybliżyłeś twe dni i doszedłeś do kresu twoich lat. Dlatego dam cię na pohańbienie narodom oraz na pośmiewisko wszystkim ziemiom.

5. Bliscy oraz dalecy będą ci urągali; tobie, sławnemu ze skażenia oraz pełnemu tumultu.

6. Oto przywódcy israelscy każdy u ciebie używał swego ramienia, aby przelewać krew.

7. Wśród ciebie lekceważono ojca i matkę; pośród ciebie popełniano bezprawia w stosunku do cudzoziemców; wśród ciebie krzywdzono sierotę i wdowę!

8. Gardziłeś Moimi świętościami oraz znieważałeś Moje szabaty.

9. Pośród ciebie krążyli oszczercy, aby wylewać krew; u ciebie ucztowano na wyżynach i wśród ciebie krzewiono rozpustę.

10. Pośród ciebie odkrywano srom ojca i wśród ciebie gwałcono odosobnioną niewiastę.

Księga Ezechiela 22