Księga Ezechiela 12:7-9 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

7. Zatem zrobiłem tak, jak mi rozkazano; za dnia wyniosłem moje pielgrzymie przybory, a wieczorem, siłą przebiłem sobie mur. Wyniosłem je w ciemności; przed ich oczyma dźwignąłem je na ramię.

8. A nad ranem doszło mnie słowo WIEKUISTEGO, głosząc:

9. Synu człowieka! Czy ci z domu Israela, tego domu przekory, nie powiedzieli do ciebie: Cóż to robisz?

Księga Ezechiela 12