22. By synowie Israela więcej nie podchodzili do Przybytku Zboru oraz nie ponosili śmiertelnego grzechu.
23. Niech sami Lewici sprawują służbę przy Przybytku Zboru, i niech oni ponoszą swoją winę długotrwałą ustawą w waszych pokoleniach. Oni nie będą posiadać dziedzictwa wśród synów Israela.
24. Ponieważ oddałem Lewitom w dziedzictwo dziesięcinę synów Israela, którą składają jako daninę WIEKUISTEMU. Dlatego też o nich powiedziałem: Między synami Israela, oni nie będą posiadać dziedzictwa.
25. Nadto WIEKUISTY oświadczył Mojżeszowi, mówiąc:
26. Oznajmisz Lewitom i im powiesz: Gdy będziecie pobierać od synów Israela dziesięcinę, którą wam dałem od nich jako wasze dziedzictwo, to zdejmiecie z niej daninę dla WIEKUISTEGO dziesięcinę z tej dziesięciny.
27. I będzie wam uznana ta wasza dziesięcina jak zboże z klepiska i jak obfitość wina z tłoczni.
28. Tak samo macie zdejmować daninę dla WIEKUISTEGO ze wszystkich waszych dziesięcin, które będziecie pobierać od synów Israela oraz oddawać z nich kapłanowi Ahronowi daninę dla WIEKUISTEGO.
29. Ze wszystkich waszych dochodów zdejmujcie pełną daninę dla WIEKUISTEGO; ze wszystkiego najprzedniejszego jego poświęconą część.
30. Powiedz im także: Gdy będziecie zdejmować najprzedniejsze z tego wtedy będzie to poczytane Lewitom jako plon z klepiska i jako plon z tłoczni.
31. Więc możecie to spożywać na każdym miejscu, wy oraz wasze rodziny, bowiem to jest zapłata za waszą służbę w Przybytku Zboru.
32. I nie poniesiecie za to grzechu, jeśli będziecie zdejmować z tego najprzedniejsze; nie sponiewierajcie poświęconych ofiar od synów Israela, abyście nie pomarli.