22. Tak ten kozioł poniesie na sobie wszystkie ich winy na pustą ziemię; zatem puści on kozła na pustyni.
23. A Ahron wejdzie do Przybytku Zboru, złoży lniane szaty, w które się ubrał wchodząc do świętego miejsca, oraz tam je zostawi.
24. Nadto, na miejscu Świętym, obmyje wodą swoje ciało, włoży swe szaty, wyjdzie i spełni swoje całopalenie oraz całopalenie ludu, rozgrzeszając siebie i lud.
25. Puści z dymem na ofiarnicy łój zagrzesznej ofiary.
26. Zaś ten, który zaprowadził kozła do Azazela, wypierze swoje szaty, wykąpie swoje ciało w wodzie, po czym może wejść do obozu.
27. A zagrzesznego cielca i zagrzesznego kozła, których krew była wniesiona w celu oczyszczenia świętego miejsca wyniosą poza obóz, po czym spalą w ogniu ich skóry, ich mięso oraz ich nieczystość.
28. A ten, kto je będzie palił wypierze swoje szaty, wykąpie w wodzie swoje ciało, po czym może wejść do obozu.
29. Niech to będzie dla was ustawą wieczną: Siódmego miesiąca, dziesiątego dnia tego miesiąca będziecie dręczyć wasze dusze i nie będziecie wykonywali żadnej pracy; tak krajowiec, jak i cudzoziemiec, który pośród was osiadł.
30. Bowiem w ten dzień was rozgrzeszy, by was uczynić czystymi; macie być czystymi przed obliczem WIEKUISTEGO od wszystkich waszych grzechów.
31. To jest dla was szabat szabatu, więc będziecie dręczyć wasze dusze; to jest ustawa wieczna.
32. Zaś kapłan, który zostanie namaszczony i którego ręce zostaną upełnomocnione, aby pełnił kapłaństwo zamiast swojego ojca ten będzie rozgrzeszał. Zatem włoży on lniane szaty, szaty święte,
33. i oczyści Miejsce Przenajświętsze oraz Przybytek Zboru; oczyści ofiarnicę, kapłanów i rozgrzeszy cały lud zgromadzenia.
34. I niech to będzie dla was ustawa wieczna raz do roku rozgrzeszenie synów Israela ze wszystkich ich grzechów. Więc uczynił on tak, jak WIEKUISTY rozkazał Mojżeszowi.