2. Żal mi tego tłumu, bo już trzy dni przy mnie trwają, a nie mają co zjeść.
3. Zaś jeżeli ich odprawię głodnych do ich domu, pomdleją w drodze; bo niektórzy z nich przyszli z daleka.
4. A jego uczniowie mu odpowiedzieli: Skądże będzie ktoś mógł nasycić ich chlebami, tu, na pustkowiu?
5. Więc ich spytał, wystawiając na próbę: Ile macie chlebów? Zaś oni powiedzieli: Siedem.
6. Nakazał też tłumowi usiąść na ziemi; a gdy wziął owe siedem chlebów, podziękował, oraz łamał i dawał swoim uczniom aby podawali; zatem kładli przed tłumem.
7. A mieli trochę rybek; więc uwielbił Boga i powiedział, aby i te podawać.
8. I jedli oraz zostali nasyceni. Zebrali też pozostałość kawałków w siedem koszy.
9. A tych, co jedli było około czterech tysięcy; i ich odprawił.
10. Zaraz też ze swoimi uczniami wszedł do łodzi i przybył w strony Dalmanuty.
11. I wyszli faryzeusze oraz zaczęli z nim rozprawiać, kusząc go oraz wymagając od niego znaku z Nieba.
12. Więc westchnął w swoim duchu i mówi: Dlaczego to pokolenie szuka znaku? Zaprawdę, ilekroć wam mówię to będzie znak dany temu pokoleniu.