32. ale gdy bywa wsiane, wyrasta i staje się większe od wszystkich jarzyn, i wypuszcza tak wielkie gałęzie, że pod jego cieniem mogą się gnieździć ptaki nieba.
33. I w miarę tego jak mogli słuchać, mówił im słowo takimi wieloma podobieństwami.
34. A bez podobieństwa im nie mówił; zaś na osobności, wszystko wyjaśniał swoim uczniom.
35. A kiedy nastał wieczór, w ten dzień im mówi: Przeprawmy się na drugą stronę.
36. Więc pozostawili tłum oraz wzięli go w łodzi tak jak był, a i inne łódki z nim były.
37. Ale powstała wielka nawałnica wiatru i tak rzucała fale do łodzi, że już się napełniała.
38. A on był na rufie, śpiąc na podgłówku. Więc go budzą oraz mu mówią: Nauczycielu, nie zwracasz uwagi, że giniemy?
39. Zaś on się obudził, po czym zgromił wiatr i powiedział morzu: Umilknij; bądź cicho. I wiatr ustał oraz stała się wielka cisza.