Ewangelia Łukasza 24:31-38 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

31. Zostały też otwarte ich oczy, więc go poznali; lecz on został ukryty od nich z dala.

32. Mówili też między sobą: Czyż nasze serce nie było w nas płonące, kiedy nam mówił w drodze i gdy nam Pisma otwierał?

33. I o tej samej godzinie wstali, wrócili do Jerozolimy oraz znaleźli zebranych jedenastu, i tych innych z nimi,

34. co mówili, że istotnie Pan się podniósł oraz ukazał się Szymonowi.

35. A oni opowiedzieli to, co się wydarzyło w drodze oraz jak go poznali przy łamaniu chleba.

36. Zaś kiedy to mówili, sam Jezus stanął w ich środku i im powiedział: Pokój wam.

37. Ale spłoszeni i przestraszeni uważali, że widzą ducha.

38. Więc im powiedział: Dlaczego jesteście wstrząśnięci i czemu myśli wznoszą się w waszym sercu?

Ewangelia Łukasza 24