Ewangelia Łukasza 24:23-31 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

23. a kiedy nie znalazły ciała, przyszły mówiąc, że zobaczyły wizję aniołów, którzy powiadają, że on żyje.

24. Więc niektórzy z naszych chodzili do grobowca i tak znaleźli, jak powiedziały niewiasty; ale jego nie zobaczyli.

25. A on do nich rzekł: O nierozsądni oraz powolni sercem, by wierzyć dzięki tym wszystkim sprawom, które zapowiedzieli prorocy.

26. Czyż Chrystus nie miał tego wycierpieć oraz wejść do swej chwały?

27. I począwszy od Mojżesza oraz od wszystkich proroków, wytłumaczył im we wszystkich Pismach odnośnie jego samego.

28. Zbliżyli się też do miasteczka, gdzie szli, a on utrzymywał, że idzie dalej.

29. Zatem go przymusili, mówiąc: Zostań z nami, bo jest ku wieczorowi i dzień się już nachylił. Więc wszedł, by z nimi zostać.

30. Także się wydarzyło, kiedy on położył się z nimi u stołu, że wziął chleb, uwielbił Boga, a gdy połamał podał im.

31. Zostały też otwarte ich oczy, więc go poznali; lecz on został ukryty od nich z dala.

Ewangelia Łukasza 24