Ewangelia Łukasza 23:36-46 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

36. Także żołnierze naśmiewali się z niego, przychodząc, podając mu ocet winny,

37. oraz mówiąc: Jeśli ty jesteś królem Żydów, uratuj samego siebie.

38. Był też napisany nad nim tytuł: Ten jest królem Żydów.

39. Zaś jeden z zawieszonych złoczyńców spotwarzał go, mówiąc: Jeśli ty jesteś Chrystusem, uratuj siebie i nas.

40. A drugi, odpowiadając, gromił go, mówiąc: Ty się nawet Boga nie boisz, że jesteś na tym samym sądzie?

41. My jednak sprawiedliwie, bo odbieramy równoważną zapłatę za to, co zrobiliśmy; ale ten nic grzesznego nie uczynił.

42. Powiedział też Jezusowi: Przypomnij mnie sobie, Panie, gdy przybędziesz do twojego królestwa.

43. Zaś Jezus mu powiedział: Zaprawdę, powiadam ci, dziś będziesz ze mną w raju.

44. A było już około szóstej godziny dnia, lecz powstała ciemność na całej ziemi, aż do godziny dziewiątej.

45. Więc znajdując się w ciemnościach słońca, rozdarła się też w środku zasłona Świątyni.

46. A Jezus zawołał wielkim głosem, mówiąc: Ojcze, w Twoje ręce powierzam mego ducha; to powiedział i skonał.

Ewangelia Łukasza 23