Ewangelia Łukasza 21:32-35 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

32. Zaprawdę, powiadam wam, nie przeminie to pokolenie, aż wszystko się dokona.

33. Przeminą niebiosa i ziemia, ale nie przeminą moje słowa.

34. Uważajcie na samych siebie, by wasze serca nie stały się przygniecione w przepiciu, pijaństwie oraz życiowych troskach. I by nagle nie stanął przy was ten dzień.

35. Bowiem przyjdzie jak sidło na wszystkich, osiadłych na obliczu całej ziemi.

Ewangelia Łukasza 21