Ewangelia Łukasza 20:6-13 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

6. A jeśli powiemy z ludzi, cały lud nas ukamienuje, ponieważ jest przekonany, że Jan był prorokiem.

7. Zatem odpowiedzieli, że nie wiedzą skąd.

8. A Jezus im powiedział: I ja wam nie mówię w jakiej mocy to czynię.

9. Ale zaczął mówić do ludu to podobieństwo: Pewien człowiek zasadził winnicę, wynajął ją hodowcom winorośli i odjechał na odpowiedni czas.

10. Stosowną też porą, wysłał sługę do tych hodowców winorośli, by mu dali z owocu winnicy. Ale hodowcy pobili go oraz odesłali bezowocnego.

11. Więc posłał drugiego sługę; ale oni także tego pobili, znieważyli oraz odesłali bezowocnego.

12. Nadto posłał trzeciego; a oni tego poranili i wyrzucili.

13. Zatem pan owej winnicy powiedział: Co uczynię? Poślę mego umiłowanego syna; prawdopodobnie gdy go zobaczą, poczują wstyd.

Ewangelia Łukasza 20