Ewangelia Łukasza 10:32-39 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

32. Podobnie Lewita, gdy pojawił się na tym miejscu; przyszedł, ujrzał go i minął.

33. Ale przybył do niego pewien podróżujący Samarytanin, a gdy go ujrzał ulitował się.

34. Więc podszedł, opatrzył jego rany, polewając oliwą i winem, po czym włożył go na swe bydlę, przywiózł go do zajazdu oraz o niego zadbał.

35. A na następny dzień, odjeżdżając, wyciągnął dwa denary, dał je gospodarzowi i mu powiedział: Zadbaj o niego, a to co nadto wyłożysz, ja ci oddam w czasie mego powrotu.

36. Zatem, który z tych trzech zdaje ci się być bliźnim temu, co wpadł na rozbójników?

37. A on powiedział: Ten, co czyni wobec niego miłosierdzie. Zatem Jezus mu powiedział: Idź i ty czyń podobnie.

38. A w czasie gdy oni szli, zdarzyło się, że on wszedł do jakiegoś miasteczka; i przyjęła go do swego domu pewna kobieta, imieniem Marta.

39. Była też jej siostra, zwana Marią, która usiadła u stóp Jezusa oraz słuchała jego słowa.

Ewangelia Łukasza 10