47. i rozweselił się mój duch w Bogu, moim Zbawicielu,
48. że spojrzał na poniżenie jego służebnicy. Oto bowiem, od teraz, zwać mnie będą szczęśliwą wszystkie pokolenia,
49. gdyż Potężny uczynił mi wielkie rzeczy, a Jego Imię święte.
50. Jego też miłosierdzie dla rodu bojących się Go pokoleń.
51. Sprawił panowanie Jego ramieniu, rozproszył pysznych w zamysłach ich serca;
52. powalił władców z tronów, a poniżonych wywyższył.
53. Łaknących nasycił dobrami, a tych, którzy się bogacą odesłał jako bezwartościowych.
54. Mocno trzymał swojego sługę Israela, by pamiętać o miłosierdziu na wieczność dla Abrahama i jego potomstwa,
55. tak jak mówił do naszych ojców.
56. Więc Maria została z nią około trzy miesiące, i wróciła do swojego domu.
57. Zaś Elżbiecie wypełnił się czas jej rodzenia oraz wydała syna.
58. A sąsiedzi i krewni usłyszeli, że Pan wyniósł swe miłosierdzie razem z nią, i razem z nią się cieszyli.
59. Także wydarzyło się, że w ósmym dniu przyszli obrzezać dziecko, oraz je nazwali dzięki imieniu jego ojca Zachariaszem.
60. A jego matka odpowiadając, rzekła: Nie, lecz będzie nazwany Jan.
61. Więc do niej powiedzieli: Nie istnieje nikt z twojej rodziny, kto nazywa się tym imieniem.
62. Ale dawali też znaki jego ojcu, jakby chciał, aby je nazwać.