10. Nie wierzysz, że ja jestem w Ojcu, a Ojciec we mnie? Sprawy, które ja wam mówię, nie mówię od samego siebie; ale Ojciec, co we mnie mieszka, to On czyni te dzieła.
11. Wierzcie mi, że ja jestem w Ojcu, a Ojciec we mnie; zaś jeśli nie, wierzcie mi z powodu samych dzieł.
12. Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, kto wierzy względem mnie i on będzie czynił sprawy, które ja czynię. Potężniejsze od tych uczyni, ponieważ ja odchodzę do mego Ojca.
13. A to, o co poprosicie w moim Imieniu to uczynię, aby został wyniesiony Ojciec w Synu.
14. Jeśli o coś mnie poprosicie w moje Imię ja to uczynię.
15. Jeśli mnie miłujecie, zachowujcie moje polecenia.
16. Ja także poproszę Ojca, a da wam innego pocieszyciela, aby był z wami na wieczność,
17. Ducha Prawdy, którego świat nie może przyjąć, bo go nie widzi, ani nie zna; wy go znacie, gdyż ponad wami mieszka i w was będzie.
18. Nie zostawię was sierotami, przychodzę do was.
19. Jeszcze trochę, a świat już mnie nie widzi; ale wy mnie widzicie, bo ja żyję i wy będziecie żyć.
20. Wy także w tym dniu poznacie, że ja jestem w moim Ojcu, wy we mnie, a ja w was.
21. Tym, co ma moje polecenia oraz je zachowuje jest ten, kto mnie miłuje; zaś miłujący mnie zostanie umiłowany przez mego Ojca i ja go będę miłował oraz mu objawię samego siebie.
22. Mówi mu Judas, nie Iszkariota: Panie, co się stało, że siebie nam masz objawić, a nie światu?