Druga Księga Królów 6:1-7 Nowa Biblia Gdańska (NBG)

1. Zaś wychowankowie proroccy powiedzieli do Eliszy: Oto zbyt szczupłe jest dla nas miejsce, w którym teraz przed tobą siedzimy.

2. Pozwól nam pójść nad Jarden oraz zabrać po jednym balu drzewa, byśmy tam urządzili sobie siedzibę i mogli osiąść. Zatem powiedział: Idźcie!

3. Zaś jeden z nich prosił: Chciej łaskawie pójść ze swoimi sługami. Więc odpowiedział: Pójdę i ja.

4. Tak z nimi poszedł. A gdy przybyli nad Jarden, zaczęli ścinać drzewa.

5. Zaś kiedy jeden obalał drzewo, żelazo wpadło do wody. Krzyknął więc, i zawołał: O, mój panie! Ono jest pożyczone!

6. A mąż Boży powiedział: Gdzie spadło? I kiedy mu wskazał miejsce, ściął kij, wrzucił go tam oraz sprawił, że owo żelazo wypłynęło.

7. Potem powiedział: Podnieś je sobie! Zatem wyciągnął swoją rękę i je zabrał.

Druga Księga Królów 6