11. A wsiadłszy na Cheruba, latał; latał na skrzydłach wiatrowych.
12. Uczynił sobie z ciemności ukrycie, około siebie namiot swój z ciemnych wód, i z gęstych obłoków.
13. Od blasku przed nim rozeszły się obłoki jego, grad i węgle ogniste.
14. I zagrzmiał na niebie Pan, a Najwyższy wydał głos swój, grad i węgle ogniste.
15. Wypuścił strzały swe, i rozproszył ich, a błyskawicami gęstemi rozgromił ich.
16. I okazały się głębokości wód, a odkryte są grunty świata na fukanie twoje, Panie! i na tchnienie wiatru nozdrzy twoich.
17. Posławszy z wysokości zachwycił mię; wyciągnął mię z wód wielkich.