1. Synu mój! bądź pilen mądrości mojej, a ku mojej roztropności nakłoń ucha twego,
2. Abyś strzegł ostrożności, a umiejętność aby wargi twoje zachowała.
3. Bo choć niewiasty obcej wargi miodem opływają, a gładsze niż oliwa usta jej:
4. Ale ostatnie rzeczy jej gorzkie jak piołun, a ostre jako miecz na obie strony ostry.