18. Doświadcza, że jest dobra skrzętność jej, a nie gaśnie w nocy pochodnia jej.
19. Ręce swoje obraca do kądzieli, a palcami swemi trzyma wrzeciono.
20. Rękę swą otwiera ubogiemu, a ręce swoje wyciąga ku nędznemu.
21. Nie boi się o czeladź swoję czasu śniegu; albowiem wszystka czeladź jej obłoczy się w szatę dwoistą.
22. Kobierce sobie robi; płótno subtelne i szarłat jest odzieniem jej.
23. Znaczny jest w bramach mąż jej, gdy siedzi między starszymi ziemi.
24. Płótno robi, i sprzedaje, także pasy sprzedaje kupcowi.