Przypowieści Salomonowych 17:18-22 Biblia Gdańska (PBG)

18. Człowiek głupi daje rękę, czyniąc rękojemstwo przed twarzą przyjaciela swego.

19. Kto miłuje zwadę, miłuje grzech; a kto wynosi usta swe, szuka upadku.

20. Przewrotny w sercu nie znajduje dobrego; a kto jest przewrotnego języka, wpadnie we złe.

21. Kto spłodził głupiego, na smutek swój spłodził go, ani się rozweseli ojciec niemądrego.

22. Serce wesołe oczerstwia jako lekarstwo; ale duch sfrasowany wysusza kości.

Przypowieści Salomonowych 17