15. Spolężeli na domu swoim, nie ostoi się; wesprzeli się na nim, nie zadzierzy się.
16. Zieleni się na słońcu, i w ogrodzie jego świeża latorośl jego wyrasta.
17. Nad ródłem splątają się korzenie jego, i na miejscu kamienistem rozkłada się.
18. Ale gdy go wytną z miejsca jego, tedy się go miejsce zaprze, mówiąc: Niewidziałem cię.
19. Toć to jest wesele drogi jego, a inny z ziemi wyrośnie.
20. Oto Bóg nie odrzuci człowieka szczerego, ale złośnikom nie poda ręki.
21. Aż się napełnią śmiechem usta twe, a wargi twoje wykrzykaniem.
22. Gdyż, którzy cię mają w nienawiści, obleczeni będą wstydem, a przybytku niepobożnych nie będzie.