13. Takieć są drogi wszystkich, którzy zapominają Boga; i tak nadzieja obłudnika zginie.
14. Podcięta bywa nadzieja jego, a jako dom pająka ufanie jego.
15. Spolężeli na domu swoim, nie ostoi się; wesprzeli się na nim, nie zadzierzy się.
16. Zieleni się na słońcu, i w ogrodzie jego świeża latorośl jego wyrasta.
17. Nad ródłem splątają się korzenie jego, i na miejscu kamienistem rozkłada się.
18. Ale gdy go wytną z miejsca jego, tedy się go miejsce zaprze, mówiąc: Niewidziałem cię.