13. W rozmyślaniu widzenia nocnego, gdy przypada twardy sen na ludzi,
14. Zdjął mię strach i lękanie, które wszystkie kości moje przestraszyło.
15. A duch szedł przed twarzą moją, tak, iż włosy wstały na ciele mojem.
16. Stanął, a nie znałem twarzy jego, kształt tylko jakiś był przed oczyma memi; uciszyłem się, i słyszałem głos mówiący:
17. Izali człowiek może być sprawiedliwszy niżeli Bóg; albo mąż czystszy niż Stworzyciel jego?
18. Oto w sługach jego niemasz doskonałości, a w Aniołach swoich znalazł niedostatek;
19. Daleko więcej w tych, co mieszkają w domach glinianych, których grunt jest na prochu, i starci bywają snadniej niżeli mól.
20. Od poranku aż do wieczora bywają starci; a iż tego nie uważają, na wieki zginą.