14. Izali się spuścisz nań, przeto, że wielka moc jego? albo poruczyszli mu robotę twoję?
15. Powierzyszże mu się, żeby zwiózł nasienie twoje, a do gumna twojego zgromadził?
16. Izaliś dał pawiowi piękne skrzydła, a pierze bocianowi i strusiowi?
17. Który niesie na ziemi jajka swoje, a w prochu ogrzewa je.
18. A nie pomni na to, że je noga zetrzeć, a zwierzę polne zdeptać może.
19. Zatwardza się przeciwko dzieciom swoim, jakoby nie były jego, a żeby nie była próżna praca jego, nie obawia się.
20. Bo mu nie dał Bóg mądrości, i nie udzielił mu wyrozumienia.
21. Według czasu podnosi się ku górze, a naśmiewa się z konia i z jeźdźca jego.
22. Izali możesz dać koniowi moc? izali rzaniem ozdobisz szyję jego?
23. Izali go ustraszysz jako szarańczę? i owszem chrapanie nozdrzy jego jest straszne.
24. Kopie dół, a weseli się w mocy swej, i bieży przeciwko zbrojnym.
25. Śmieje się z postrachu, a ani się lęka, ani nazad ustępuje przed ostrzem miecza.
26. Choć na nim chrzęści sajdak, i błyszczy się oszczep, i drzewce.
27. Z grzmotem i z gniewem kopie ziemię, a nie stoi spokojnie na głos trąby.