7. Gdy wespół śpiewały gwiazdy zaranne, a weselili się wszyscy synowie Boży.
8. Któż zamknął drzwiami morze, gdy się wyrywało, jakoby z żywota wychodząc?
9. Gdym położył obłok za szatę jego, a ciemność za pieluchy jego;
10. Gdym postanowił o niem dekret mój, a przyprawiłem zaworę i drzwi do niego,
11. I rzekłem: Aż dotąd wychodzić będziesz, a dalej nie postąpisz, a tu położysz nadęte wały twoje.
12. Izażeś za dni twoich rozkazywał świtaniu, i ukazałeś zorzy miejsce jej?
13. Aby ogarnęła kończyny ziemi, a iżby byli z niej wyrzuceni niepobożni.
14. Aby się odmieniała jako glina, do której pieczęć przykładają, a oni aby się stali jako szatą nakryci.