4. Dziwnie Bóg grzmi głosem swoim; sprawuje rzeczy tak wielkie, że ich rozumieć nie możemy.
5. Bo mówi do śniegu: Padaj na ziemię; także i do deszczu wolnego, i do deszczu gwałtownego.
6. Rękę wszystkich ludzi zawiera, aby nikt z ludzi nie doglądał roboty swojej.
7. Tedy zwierz wchodzi do jaskini, a w jamach swoich zostaje.
8. Wicher z skrytych miejsc wychodzi, a zima z wiatrów północnych.
9. Tchnieniem swojem Bóg czyni lód, tak iż się szerokość wód ściska.
10. Także dla pokropienia ziemi obciąża obłok, i rozpędza chmurę światłem swojem.
11. A ten się obraca w koło według rady jego, aby czynił wszystko, co Bóg rozkaże, na oblicze okręgu ziemskiego.
12. A czyni to Bóg, że się stawia bądź na skaranie, bądź dla pożytku ziemi swojej, bądź dla jakiej dobroczynności.
13. Słuchajże tego pilnie, Ijobie! zastanów się, a uważaj dziwne sprawy Boże.
14. Izali wiesz, kiedy co Bóg stanowi o tych rzeczach? albo gdy ma rozjaśnić światło obłoku swego?
15. Izali wiesz, co za waga obłoków? Izali wiesz cuda Doskonałego we wszelakiej umiejętności?