Joba 36:29-33 Biblia Gdańska (PBG)

29. (Nadto, któż zrozumie rozciągnienie obłoków, i grzmot namiotu jego.

30. Jako rozciąga nad nim światłość swoję, a głębokości morskie okrywa?

31. Bo przez te rzeczy sądzi narody, i daje pokarm w hojności.

32. Obłokami nakrywa światłość, i rozkazuje jej ukrywać się za obłok następujący.)

33. Daje o nim znać szum jego, także i bydło i para w górę wstępująca. A nad tem zdumiewa się serce moje, i porusza się z miejsca swego.

Joba 36