10. Przetoż mówię: słuchaj mię; ja też oznajmię zdanie swoje.
11. Otom oczekiwał słów waszych, a przysłuchiwałem się dowodom waszym, czekając, ażbyście doszli rzeczy.
12. I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was Ijoba przekonać nie mógł; i nie masz między wami, ktoby odpowiedział słowom jego.
13. Ale snać rzeczecie: Znaleźliśmy mądrość; sam go Bóg przekonywa, nie człowiek.
14. Aczci się Ijob nie zemną wdał w rzecz, a ja mu też nie waszemi słowy odpowiem.