1. Mać w prawdzie srebro początki żył swoich, a złoto miejsce, kędy bywa pławione.
2. Żelazo z ziemi biorą, a z kamienia zlewają miedź.
3. Celu ciemnościom ułożonego i końca wszystkich rzeczy on dochodzi, i kamieni, które w ciemności i cieniu śmierci leżą.
4. Wyleje rzeka z miejsca swojego, tak, iż jej nikt przebyć nie może, bywa jednak zahamowana przemysłem nędznego człowieka, i odchodzi.
5. Z ziemi wychodzi chleb, chociaż pod nią coś różnego, podobnego ogniowi.
6. W niektórych miejscach jest kamień Safir, i piasek złoty;
7. A tej ścieszki ani ptak nie wie, ani jej widzało oko sępie.
8. Nie depczą po niej zwierzęta srogie, ani lew przeszedł przez nię.
9. Na krzemień ściągnął rękę swoję, wywrócił góry z korzenia;