Joba 26:4-13 Biblia Gdańska (PBG)

4. Komużeś powiedział te słowa? Czyjże duch wyszedł od ciebie?

5. I martwe rzeczy rodzą się pod wodami, i obywatele ich.

6. Odkryte są przepaści przed nim, a nie ma przykrycia zatracenie.

7. Rozciągnął północy nad miejscem próżnem, a ziemię zawiesił na niczem.

8. Zawiązuje wody na obłokach swoich, a nie rwie się obłok pod nimi.

9. Zatrzymuje stolicę swoję, rozpostarłszy nad nią obłok swój.

10. Położył granice wodom, aż weźmie koniec światłość i ciemność.

11. Słupy niebieskie trzęsą się, i chwieją się na gromienie jego.

12. Mocą swą dzieli morze, a roztropnością swą uśmierza nawałności jego.

13. Duchem swym niebiosa przyozdobił, a ręka jego stworzyła węża skrętnego.

Joba 26