Joba 22:19-29 Biblia Gdańska (PBG)

19. Co widząc sprawiedliwi, weselili się, a niewinny naśmiewał się z nich.

20. Zwłaszcza, iż nie była wycięta majętność nasza, lecz ostatki ich ogień pożarł.

21. Przyuczaj się, proszę, z nim przestawać, a uczyń sobie z nim pokój: boć się tak będzie szczęściło.

22. Przyjmij, proszę, z ust jego zakon, a złóż wyroki jego w sercu twojem.

23. Jeźli się nawrócisz do Wszechmocnego, zbudowany będziesz, a oddalisz nieprawość od przybytku twego:

24. Tedy nakładziesz po ziemi wybornego złota; a złota z Ofir, jako kamienia z potoku.

25. I będzie Wszechmocny wybornem złotem twojem, i srebrem, i siłą twoją.

26. Tedy się w Wszechmocnym rozkochasz, a podniesiesz ku Bogu oblicze twoje.

27. Będziesz mu się modlił, a wysłucha cię, i śluby twoje oddasz mu.

28. Bo cokolwiek postanowisz, będzieć się darzyło, a na drogach twoich rozjaśni się światłość.

29. Gdy inni zniżeni będą, ty rzeczesz: Jam jest wywyższon; bo tego, co jest uniżonych oczów, Bóg zbawia.

Joba 22