23. Ten umiera w doskonałej sile swojej, gdy zewsząd bezpieczny i spokojny jest;
24. Gdy piersi jego pełne są mleka, a szpik kości jego odwilża się,
25. Inny zaś umiera w gorzkości ducha, który nie jadał z uciechą.
26. Spólnie w prochu leżeć będą, a robaki ich okryją.
27. Oto ja znam myśli wasze i zamysły, które przeciwko mnie złośliwie zmyślacie.
28. Bo mówicie: Gdzież jest dom książęcy? gdzie namiot przybytków niepobożnych?
29. Izaliście nie pytali podróżnych? a znaków ich izali znać nie chcecie?
30. Że w dzień zatracenia zły zachowany bywa, w dzień, którego gniew przywiedziony bywa.
31. Któż mu oznajmi w oczy drogę jego? a to, co czynił, kto mu odpłaci?
32. Wszakże i on do grobów zaprowadzony będzie, a w kupie umarłych zawżdy zostanie.
33. Słodnieją mu bryły grobowe, i ciągnie za sobą wszystkich ludzi; a tych, którzy go poprzedzili, niemasz liczby.
34. Jakoż mię tedy próżno cieszycie, gdyż w odpowiedziach waszych zostaje kłamstwo?