18. Stawają się jako plewa przed wiatrem, i jako perz, który wicher porywa.
19. Bo Bóg chowa synom jego pomstę jego; nadgradza mu, aby to poczuł.
20. Oglądają oczy jego nieszczęście swoje, a z popędliwości Wszechmocnego pić będzie.
21. Co za staranie jego o domu jego po nim, gdyż liczba miesięcy jego umniejszona jest?
22. Izali Boga kto nauczy umiejętności, gdyż on wysokich sądzi?
23. Ten umiera w doskonałej sile swojej, gdy zewsząd bezpieczny i spokojny jest;
24. Gdy piersi jego pełne są mleka, a szpik kości jego odwilża się,
25. Inny zaś umiera w gorzkości ducha, który nie jadał z uciechą.
26. Spólnie w prochu leżeć będą, a robaki ich okryją.