Joba 19:16-25 Biblia Gdańska (PBG)

16. Wołamli na sługę mego, nie ozywa mi się, chociaż go proszę ustami memi.

17. Tchem moim brzydzi się żona moja, choć proszę przez synów żywota mego.

18. I najlichsi pogardzają mną, a gdy powstaję, urągają mi.

19. Brzydzą się mną wszyscy najwierniejsi moi, a którychem umiłował, stali mi się przeciwnymi.

20. Do skóry mojej, jako do ciała mego przyschła kość moja; skóra tylko została około zębów moich.

21. Zmiłujcie się nademną, zmiłujcie się nademną, wy przyjaciele moi! bo ręka Boża dotknęła mię.

22. Czemuż mię prześladujecie, jako Bóg, a ciała mego nie możecie się nasycić?

23. Oby teraz napisane były słowa moje! oby je na księgach wyrysowano!

24. Oby rylcem żelaznym i ołowiem na wieczną pamiątkę na kamieniu wydrążone były!

25. Aczci ja wiem, iż Odkupiciel mój żyje, a iż w ostateczny dzień nad prochem stanie.

Joba 19