18. O ziemio! nie zakrywajże krwi mojej, a niech nie ma miejsca wołanie moje!
19. Otoć i teraz w niebie jest świadek mój, jest świadek mój na wysokości.
20. O krasomówcy moi, przyjaciele moi! wylewa łzy do Boga oko moje.
21. Oby się godziło wieść spór człowiekowi z Bogiem, i jako synowi człowieczemu z bliźnim swym!
22. Bo lata zamierzone nadchodzą, a ścieszką, którą się nie wrócę, już idą.