14. Jeźliż nieprawość jest w ręce twej oddal ją, a mieszkać nie dopuszczaj nieprawości w przybytkach twoich;
15. Tedy podniesiesz oblicze twoje bez zmazy, a będziesz stały, i nie będziesz się bał.
16. Albowiem zapomnisz kłopotu, a jako wody, które pominęły, wspominać go będziesz.
17. I nad południe jaśniejszy nastanie czas twój; zaćmiszli się, będziesz jako zaranek.
18. I będziesz ufał, mając nadzieję, a jako w okopach bezpiecznie spać będziesz.
19. Będziesz leżał, a nikt cię nie przestraszy; i uniżać się będą przed twarzą twoją wiele ich.
20. Ale oczy niepobożnych ustaną i ucieczka ich zginie, a nadzieja ich będzie jako wyjście duszy z człowieka.