Joba 10:8-18 Biblia Gdańska (PBG)

8. Ręce twoje wykształtowały mię, i uczyniły mię; a przecię mię zewsząd gubisz.

9. Pomnij proszę, żeś mię jako glinę ulepił, a w proch mię zaś obrócisz.

10. Izali jako mleko nie zlałeś mię, a jako ser nie utworzyłeś mię?

11. Skórą i ciałem przyoblokłeś mię, a kościami i żyłami pospinałeś mię.

12. Żywotem i miłosierdziem darowałeś mię, a opatrzność twoja strzegła ducha mego.

13. A chociażeś to skrył w sercu twojem, wiem jednak, że to jest z woli twojej.

14. Jeźli zgrzeszę, wnet tego postrzeżesz, a dla nieprawości mojej nie przepuścisz mi.

15. Jeźlim bezbożny, biada mi! a choćbym też był sprawiedliwym, nie podniosę głowy mojej, będąc nasycony pohańbieniem,i widząc utrapienie moje,

16. Którego przybywa; bo jako lew srogi gonisz mię, a coraz dziwniej się przeciwko mnie stawiasz.

17. Odnawiasz świadków twoich przeciwko mnie, a rozmnażasz rozgniewanie twoje na mię; wojska jedne po drugich są przeciwko mnie.

18. Przeczżeś mię z żywota wywiódł? Ach, bym był umarł, żeby mię było oko nie widziało!

Joba 10